ल्हासा (तिब्बत), २९ भदौ (असनबजार पत्रिका) : चीनको तथाकथित शून्य कोविड नीतिअन्तर्गत कडा कदमहरूले तिब्बती जनताको जीवनलाई गम्भीर खतरामा पारेको छ हालैको कोभिड–१९ प्रकोपको बीचमा जसले तिब्बतीहरूको जीवनलाई असहनीय बनाएको छ, यसरी राज्यलाई झन्झटमा छोडेको छ। विश्वलाई चीन जस्तो देशले प्रकोपलाई सामंजस्यपूर्ण ढंगले ह्यान्डल गरिरहेको देखाइन्छ तर वास्तविकता त्यो भन्दा टाढा देखिन्छ। लिइएका उपायहरू धेरै गम्भीर छन् र जनताको हितमा छैन, तिब्बत प्रेसले रिपोर्ट गरेको छ।
कोभिड क्षेत्रका तिब्बतीहरूलाई जबरजस्ती तानिएर आइसोलेसन सेन्टरमा राखिएको छ र तिनीहरूका परिवारहरूले तिनीहरूको फिर्ताको अनिश्चितता र सामान्य रूपमा अद्यावधिकहरू बाँच्न बाध्य छन्। महामारीले गर्दा सारा विश्वले पीडा भोगेको थियो तर तिब्बतको अवस्था पहिलेदेखि नै दुःखदायी अवस्थामा रहेकोले यो बिग्रन सकेन। तिब्बतका तिब्बतीहरू अर्को असहाय अवस्थामा फसेका छन् जहाँ सरकारले आफ्नो नीतिलाई सक्षम राष्ट्र जस्तो देखाउनमा मात्र केन्द्रित छ। एउटी तिब्बती महिलाले ल्हासाको आइसोलेशन सेन्टरबाट आफ्नो सोशल मिडिया खातामा एउटा भिडियो पोस्ट गरिन् जसमा फोहोरको थुप्रो र इँटा र बोर्डहरू शौचालयको पानीले भरिएको हलवेमा हिंड्न राखिएको अव्यवस्थित, फोहोर अलगाव केन्द्र देखाइएको छ।
अर्की तिब्बती महिलाले अर्को आइसोलेसन सेन्टरको भिडियो पोस्ट गरेकी छिन् जहाँ बिरामीहरूलाई ओछ्यानको पङ्क्तिमा राखिएको छ र तिनीहरूमध्ये धुलोको भुइँका कारण थप बिरामी भइरहेका छन्। यी केन्द्रहरूमा हेरचाहकर्ताहरूको अभाव पनि देखिन्छ, मूलतः चिकित्सा सहायताको अभाव। सरकारले अत्यावश्यक सामग्रीसहित ट्रक पठा
एको दाबी गरे पनि क्षेत्रहरूमा खाद्यान्नको अभाव छ। अवस्था गम्भीर छ र बिरामीहरूलाई हेरचाह र चिकित्सा सहायताको असाध्यै आवश्यकता छ।
यद्यपि, कम्युनिष्ट सरकारले यसलाई चिन्ताको रूपमा लिएको छैन तर बिरामीको पक्षमा काम नगर्ने उपायहरू गरेर मात्र कोभिड(मुक्त क्षेत्रको लक्ष्य राखेको छ, तिब्बत प्रेसले रिपोर्ट गरेको छ। तिब्बतमा प्रकोप अगस्ट ७, २०२२ मा सुरु भयो र लगत्तै तालाबन्दीहरू हुन थाले। आकस्मिक प्रकोपले सरकार पनि स्तब्ध भएको छ । सँधै जस्तै, चीनले तिब्बत भित्रको अवस्था अध्ययन गर्न र यसको गम्भीरतालाई विचार गर्न चाहने पत्रकार र पर्यवेक्षकहरूलाई पहुँच गर्न अस्वीकार गरेको छ। चिनियाँ मिडिया एक मात्र स्रोत हो जसको माध्यमबाट सूचनाहरू प्रसारण भइरहेको छ तर यो निःसन्देह सबैभन्दा पक्षपाती च्यानल हो किनकि यसले सरकारको इच्छा पूरा गर्दछ।
उनीहरूले यस्तो तस्विर चित्रण गरेका छन् जहाँ अधिकारीहरूले सबै कुरा नियन्त्रणमा राखेका छन् र सरकारको पहलको अत्यधिक प्रशंसा भइरहेको छ। मेनल्याण्ड चाइना कोभिड(१९ बाट नराम्ररी प्रभावित भएको थियो भने चिनियाँ शासनअन्तर्गतका अन्य क्षेत्रहरूको वास्तविक अवस्थाको बारेमा धेरै जानकारी थिएन। तिब्बत भित्रको प्रकोपको वास्तविकतालाई चिनियाँ सामाजिक सञ्जाल र अन्य डिजिटल सञ्चार च्यानलहरूमा दिइएका समाचारहरूमार्फत मात्र चित्रण वा अनुमान गर्न सकिने भएकाले सत्य जानकारीको प्रवाहको अभाव स्पष्ट रूपमा रहेको छ, तिब्बत प्रेसले रिपोर्ट गरेको छ।
तिब्बती र चिनियाँहरूले इन्टरनेटमा पोष्ट गरेका गुनासोहरूको विस्तृत विश्लेषणले संसारलाई हेर्नको लागि बाहिर राखिएको भन्दा धेरै खराब अवस्था देखाउँछ। चिनियाँ सरकारले यो प्रकोप तिब्बती क्षेत्रमा सुरु भएको र यो ओमिक्रोनको तेस्रो पुस्ताको उप(विकरण हो भनेर औंल्याउन सुनिश्चित गर्यो।
तिनीहरूले यो दावी पनि गरे कि त्यो विशेष संस्करण चीनमा कतै पनि फेला परेको थिएन। शिगात्से, तिब्बतको सबैभन्दा ठूलो सहरहरू मध्ये एक चिनियाँ स्थानीय मिडियाले निशाना बनाएको थियो र तिब्बतमा कोभिड प्रकोपको ग्राउन्ड शून्यको रूपमा बोलाएको थियो।
सिगात्सेले नेपाल, भारत र भुटानसँग सिमाना जोडेको तथ्यले कम्युनिष्ट पार्टीका कार्यहरूलाई यो प्रकोप विदेशी आयात भएको र मुख्य भूमि चीनसँग नै कुनै सरोकार नभएको दाबी गरे । चीनले यस विषयमा जोड दियो कि ओमिक्रोन प्रकोप सम्भवतः साझा सीमा भएका तीन देशहरू हुँदै आयात गरिएको हुन सक्छ।
नेपालसँगका दुई प्रमुख व्यापारिक नाका तातोपानी र रसुवागढी तत्कालै बन्द भएका छन् । केसहरूको पहिलो सेट तिब्बतको ल्हासा क्षेत्रबाट रिपोर्ट गरिएको हुन सक्छ तर उप–भ्यारियन्ट पछि चिनियाँ क्षेत्रहरू सांघाई, चोङकिङ, सिचुवानको चेङ्दु, शेनयाङ र बेन्क्सी लिओनिङ, हाङ्झाउ र झेजियाङको वेन्झाउ, हेबेईको सिजियाझुआङमा फेला परेको थियो। लङक्सी काउन्टी डिङ्सी, गान्सु, ग्वाङ्डोङको गान्झाउ, फुजियानको फुझाउ र सियामेन, युनानको कुनमिङ र शान्सी र छिङहाइमा केसहरूको तिब्बत प्रेसले रिपोर्ट गरेको छ।
तिब्बतमा मानवअधिकारको मुद्दा विगतका वर्षहरूमा झन् बिग्रँदै गएको छ र चिनियाँ सरकारले तिब्बतीहरूमाथि आफ्नो यातनापूर्ण पकड बलियो बनाउन कहिल्यै पछि हटेको छैन। कम्युनिष्ट पार्टीद्वारा तिब्बतमा तिब्बतीहरूको निगरानी चरम भएको छ र कुनै पनि शंकास्पद कार्यलाई गैरकानूनी गिरफ्तारी, नजरबन्द र झूटा सजायको सामना गरिन्छ। तिब्बत र चीनबीचको द्वन्द्व वर्षौंदेखि बहसको विषय बनेको छ तर तिब्बतको स्वतन्त्रता सङ्घर्षले अहिलेसम्म ध्यान दिन सकेको छैन वा न्याय पाउन सकेको छैन। (एएनआई)
